اثرات هیستولوژیک ال- آرژینین بر عضله ی بطنی موش های صحرایی

زمینه و هدف: سرباری آهن برای بدن زیانبار است و می تواند با ایجاد استرس اکسیداتیو به بافت های مختلف بدن از جمله میوکارد آسیب برساند. بنابراین عوامل آنتی اکسیدان می توانند آثار سوء ناشی از آن را خنثی نمایند. طبق گزارشات موجود ال- آرژینین به عنوان پیش ساز با تولید اکسید نیتریک، اثر آنتی اکسیداتیو دارد. این مطالعه با هدف تعیین اثرات هیستولو‍ژیک بار اضافی آهن بر عضله ی بطنی و اثر پیشگیرانه ی ال- آرژینین بر آن در موش های صحرایی نر انجام گرفت. روش بررسی: در این مطالعه تجربی 40 سر موش صحرایی نر با محدوده ی وزنی 300-250 گرم انتخاب و به طور تصادفی به پنج گروه مساوی 1- گروه کنترل 2- آهن10 میلی گرم بر کیلوگرم 3- آهن 10 میلی گرم بر کیلوگرم+ال- آرژینین 1 میلی گرم بر میلی لیتر 4- آهن50 میلی گرم بر کیلوگرم 5- آهن50 میلی گرم بر کیلوگرم+ال-آرژینین 1 میلی گرم بر میلی لیتر، تقسیم شدند. تمامی حیوانات پس از تیمار 6 هفته ای بیهوش و قلب آنها خارج گردید و در ادامه برشی از عضله ی بطن چپ در نوک قلب تهیه و پس از فیکساسیون با فرمالین 10% و رنگ آمیزی هماتوکسیلین و ائوزین، از نظر مرفولوژیک بررسی شد. شاخص های میکروسکوپی مورد ارزیابی شامل: تورم سلولی، اتساع و پرخونی عروق، نکروز سلولی و دفورمیتی بافتی بود. در این مطالعه نوع آسیب وارده به بافت و شدت آن نیز بررسی گردید. داده ها با استفاده از آزمون مجذور کای تجزیه و تحلیل شدند، و 05/0>p سطح معنی دار اختلاف ها تلقی گردید. یافته ها: نتایج حاصله تغییرات متوسطی را در میوکارد بطنی گروه دوم نشان داد که در مقایسه با گروه کنترل معنی دار بود (05/0>p). درمیوکارد بطنی گروه سوم تغییرات کمی دیده شد که این تغییرات اختلاف معنی داری با گروه کنترل نداشت (84/0=p). نمای میکروسکوپی میوکارد بطنی در گروه چهارم تغییرات شدیدی را نشان داد که در مقایسه با گروه کنترل معنی دار بود (01/0>p). همچنین در نمای میکروسکوپی میوکارد بطنی در گروه پنجم تغییرات کمی مشاهده گردید، که این تغییرات اختلاف معنی داری با گروه کنترل نداشت. نتیجه گیری: این مطالعه نشان داد که آهن اضافی موجب تغییرات سوءبافتی میوکارد می شود و ال- آرژینین می تواند از اثر سوءسرباری آهن بر بافت قلبی بکاهد. بنابراین ال- آرژینین دارای اثر حفاظتی قلب هنگام استرس بارآهن است.